De gele wereld / Albert Espinosa
Onze vrouw in Tripoli / Tomas Ross
Wat je bent / Hanna Jameson
Link / Patricia Cornwell
In tijden van oorlog / Alexis Jenni
De mooiste kleur die niet bestaat / Maartje Laterveer
Nasleep / Rachel Cusk
De twaalf / Justin Cronin
De weeskinderen / Jean Zimmerman
De weg naar de hemel / Tad Williams
Een onzichtbare / Pontus Ljunghill
Euforie / Christiaan Weijts
Black-out / Marc Elsberg
De eerste biechtmoeder / Terry Goodkind
Het feestmaal van John Saturnall / Lawrence Norfolk
dinsdag 27 november 2012
Zebracinema
Vanavond om 20u15 in Dommelhof Neerpelt 'Oslo August 31st'
Aan de vooravond van zijn ontslag uit een ontwenningskliniek krijgt de 34-jarige Anders alvast één dag verlof om een sollicitatiegesprek te kunnen voeren. Hij neemt de gelegenheid te baat om oude vrienden op te zoeken en schijnbaar doelloos rond te dolen in 'zijn' Oslo, gekleurd door het laatste zomerlicht. Maar de mislukte zelfmoordpoging die we hem aan het begin van de film zien plegen, kleurt alles wat erop volgt: het onderwerp suïcide is nooit ver weg in de gesprekken die hij voert. 'Oslo, August 31st' is (losjes) gebaseerd op de roman 'Le feu follet' (1931) van Pierre Drieu La Rochelle, die in 1963 ook door Louis Malle verfilmd werd. Dat lijkt geen toeval: Trier (een verre neef van Lars Von Trier) verwijst met de bedrieglijke lichtvoetigheid, de achterliggende melancholie en enkele stilistische trekjes van zijn film openlijk naar de Franse nouvelle vague. Maar dan met de indringende helderheid van het Noorse licht, en een door en door hedendaagse insteek.
(bron: iFFr)
Aan de vooravond van zijn ontslag uit een ontwenningskliniek krijgt de 34-jarige Anders alvast één dag verlof om een sollicitatiegesprek te kunnen voeren. Hij neemt de gelegenheid te baat om oude vrienden op te zoeken en schijnbaar doelloos rond te dolen in 'zijn' Oslo, gekleurd door het laatste zomerlicht. Maar de mislukte zelfmoordpoging die we hem aan het begin van de film zien plegen, kleurt alles wat erop volgt: het onderwerp suïcide is nooit ver weg in de gesprekken die hij voert. 'Oslo, August 31st' is (losjes) gebaseerd op de roman 'Le feu follet' (1931) van Pierre Drieu La Rochelle, die in 1963 ook door Louis Malle verfilmd werd. Dat lijkt geen toeval: Trier (een verre neef van Lars Von Trier) verwijst met de bedrieglijke lichtvoetigheid, de achterliggende melancholie en enkele stilistische trekjes van zijn film openlijk naar de Franse nouvelle vague. Maar dan met de indringende helderheid van het Noorse licht, en een door en door hedendaagse insteek.
(bron: iFFr)
maandag 26 november 2012
Zelfscanbalie
We zijn nu twee maanden verder en de zelfscanbalies zijn stilaan ingeburgerd. De verzuchting die we hoorden voor we begonnen is bij de meeste veranderd in een positieve reactie. "Het is niet zo moeilijk het personeel blijft in de bib en heeft nu meer tijd om ons te helpen bij onze zoektocht naar het juiste boek"
Dienstverlening is altijd onze prioriteit geweest en nu hebben we meer tijd voor de leners, toch blijft ons takenpakket goed gevuld en dit zal in de toekomst zeker weer te zien zijn in de bib. De eindejaarsperiode komt eraan, dan is het weer tijd voor de gedichtendag, de jeugdboekenweek in maart... En daarbij de wekelijkse klasbezoeken, rondleidingen voor de scholen, bib aan huis, bib aan RMS (maandelijks bezoeken wij het MS revalidatiecentrum), en natuurlijk de aanvoer van nieuwe boeken.
Zo zie je maar de bib blijft in beweging en dat doen we met veel plezier omdat jullie daar steeds opnieuw van genieten.
Bedankt voor jullie vertrouwen en tot een volgend bezoek.
Dienstverlening is altijd onze prioriteit geweest en nu hebben we meer tijd voor de leners, toch blijft ons takenpakket goed gevuld en dit zal in de toekomst zeker weer te zien zijn in de bib. De eindejaarsperiode komt eraan, dan is het weer tijd voor de gedichtendag, de jeugdboekenweek in maart... En daarbij de wekelijkse klasbezoeken, rondleidingen voor de scholen, bib aan huis, bib aan RMS (maandelijks bezoeken wij het MS revalidatiecentrum), en natuurlijk de aanvoer van nieuwe boeken.
Zo zie je maar de bib blijft in beweging en dat doen we met veel plezier omdat jullie daar steeds opnieuw van genieten.
Bedankt voor jullie vertrouwen en tot een volgend bezoek.
dinsdag 20 november 2012
Sprinters
Hellekind / Bram Dehouck
Wat ze droegen / Tim O'Brien
De lege familie / Colm Toibin
Verdieping X / Kim Moelands
De man die niet ophield met slapen / Aharon Appelfeld
Donkere kamer / Steve Mosby
Verborgen gebreken / Sophie Hannah
Wat ze droegen / Tim O'Brien
De lege familie / Colm Toibin
Verdieping X / Kim Moelands
De man die niet ophield met slapen / Aharon Appelfeld
Donkere kamer / Steve Mosby
Verborgen gebreken / Sophie Hannah
Zebracinema
Vanavond om 20u15 in Dommelhof Neerpelt 'Tyrannosaur'
Al vanaf shot één is het duidelijk dat dit regiedebuut van Brits acteur Paddy Considine geen hapklare brok zal worden. Een dronken man waggelt een gokhol buiten en reageert zich af op zijn geliefde hond. ook zijn daaropvolgende acties zijn allesbehalve lovenswaardig. Hij beledigt een winkelier die hem net wil bedienen en gooit niet veel later een steen door de ruit van diens zaak. op de vlucht voor de makkers van de middenstander belandt hij in een winkel van het Leger des Heils. Daar ontmoet hij een vrouw die hem tot rust brengt. ook na deze ingrijpende kennismaking blijft dit sociaal-realistisch drama loodzwaar. Zo zwaar zelfs dat je je bij momenten kan afvragen of Considine zijn personages niet net iets te enthousiast in de miserie wentelt. Britse critici beschuldigden de beginnende scenarist-regisseur zelfs van het maken van 'poverty porn'. ondanks die bemerking blijft 'Tyrannosaur' een opmerkelijk debuut. Considine gaat in tegenstelling tot genrecollega's als Ken Loach en Mike Leigh voor een échte cinemaaanpak en hoofdacteurs Peter Mullan en Olivia Colman leveren meer dan indrukwekkend werk.
(bron: Cinenews)
Al vanaf shot één is het duidelijk dat dit regiedebuut van Brits acteur Paddy Considine geen hapklare brok zal worden. Een dronken man waggelt een gokhol buiten en reageert zich af op zijn geliefde hond. ook zijn daaropvolgende acties zijn allesbehalve lovenswaardig. Hij beledigt een winkelier die hem net wil bedienen en gooit niet veel later een steen door de ruit van diens zaak. op de vlucht voor de makkers van de middenstander belandt hij in een winkel van het Leger des Heils. Daar ontmoet hij een vrouw die hem tot rust brengt. ook na deze ingrijpende kennismaking blijft dit sociaal-realistisch drama loodzwaar. Zo zwaar zelfs dat je je bij momenten kan afvragen of Considine zijn personages niet net iets te enthousiast in de miserie wentelt. Britse critici beschuldigden de beginnende scenarist-regisseur zelfs van het maken van 'poverty porn'. ondanks die bemerking blijft 'Tyrannosaur' een opmerkelijk debuut. Considine gaat in tegenstelling tot genrecollega's als Ken Loach en Mike Leigh voor een échte cinemaaanpak en hoofdacteurs Peter Mullan en Olivia Colman leveren meer dan indrukwekkend werk.
(bron: Cinenews)
donderdag 15 november 2012
Sprinters
De sprinters van deze week zijn :
Baldacci, David Vergeten
Bradley, Alan De kunst van het liegen
Connelly, Michael De val
Donoghue, Emma De verzegelde brief
Hart, Kees 't Hotel Vertigo
Hewson, David Dans van de doden
Jess-Cooke, Carolyn De jongen die demonen zag
Meyer, Deon Onzichtbaar
Palin, Michael De waarheid
Rosenboom, Thomas De rode loper
Theorin, Johan Sint-Psycho
Thomése, P.F. Het bamischandaal
Vasquez, Juan Gabriel Het geluk van vallende dingen
Vlugt, Simone van der Aan niemand vertellen
Baldacci, David Vergeten
Bradley, Alan De kunst van het liegen
Connelly, Michael De val
Donoghue, Emma De verzegelde brief
Hart, Kees 't Hotel Vertigo
Hewson, David Dans van de doden
Jess-Cooke, Carolyn De jongen die demonen zag
Meyer, Deon Onzichtbaar
Palin, Michael De waarheid
Rosenboom, Thomas De rode loper
Theorin, Johan Sint-Psycho
Thomése, P.F. Het bamischandaal
Vasquez, Juan Gabriel Het geluk van vallende dingen
Vlugt, Simone van der Aan niemand vertellen
donderdag 8 november 2012
Sprinters
Deze week hebben we volgende sprinters :
Andrews, Virginia Donkere wolken
Collins, Jackie Machtsspel
Gerritsen, Tess De laatste sterft
Grisham, John De afperser
Markovits, Anouk Ik ben verboden
McNab, Andy Alarmfase rood
Pearce, Joseph Suikertantes
Stachniak, Eva In het winterpaleis
Wolfe, Tom Terug naar het bloed
Andrews, Virginia Donkere wolken
Collins, Jackie Machtsspel
Gerritsen, Tess De laatste sterft
Grisham, John De afperser
Markovits, Anouk Ik ben verboden
McNab, Andy Alarmfase rood
Pearce, Joseph Suikertantes
Stachniak, Eva In het winterpaleis
Wolfe, Tom Terug naar het bloed
dinsdag 6 november 2012
Zebracinema
Vanavond om 20u15 in Dommelhof Neerpelt 'On the Road'
Met Garrit Hedlund, Sam Riley en Kristen Stewart
De verfilming baarde ons vooraf veel zorgen - is Walter Salles niet die man die van Che Guevara's 'Diarios de motocicleta' een nogal saaie en sentimentele bedoening maakte? Godzijdank doet Salles deze keer 'the right thing': hij blijft behoorlijk trouw aan het opzet van het boek, en doet zijn best om de sfeer, de opwinding, de tomeloze hartenklop zo goed en zo fel mogelijk naar het grote doek te brengen. Zijn verfilming is zeker niet perfect - vele legendarische figuren hebben het script niet gehaald - maar fragmentarisch lukt het Salles wel degelijk om het 'On the Road' - gevoel op te roepen - kom achteraf trouwens niet klagen dat je geen plot hebt gezien: je kijkt niet naar 'On the Road' voor het verhaaltje, maar voor de uitbarstingen van wild puur leven, voor de in de fik staande emoties en voor de Gloed!. De fraai gefilmde Amerikaanse landschappen vibreren op je netvlies, en naar het einde toe laat Salles, tot in de laatste snik fideel aan de toon van het boek, een bitter gevoel van melancholie naar binnen gutsen - was de high van de Beats dan toch een fata morgana? De acteurs zaten voelbaar ín de vibe: Sam Riley vult de ondankbare rol van Sal Paradise - meer observator dan deelnemer - naar behoren in, Garrett Hedlund brandt als - om Kerouac maar eens te citeren - een Romeinse kaars in de nacht, en Kristen Stewart - smeulend, schroeiend, supersensueel - schudt haar 'Twilight'-verleden samen met haar kleren prachtig van zich af.
Met Garrit Hedlund, Sam Riley en Kristen Stewart
De verfilming baarde ons vooraf veel zorgen - is Walter Salles niet die man die van Che Guevara's 'Diarios de motocicleta' een nogal saaie en sentimentele bedoening maakte? Godzijdank doet Salles deze keer 'the right thing': hij blijft behoorlijk trouw aan het opzet van het boek, en doet zijn best om de sfeer, de opwinding, de tomeloze hartenklop zo goed en zo fel mogelijk naar het grote doek te brengen. Zijn verfilming is zeker niet perfect - vele legendarische figuren hebben het script niet gehaald - maar fragmentarisch lukt het Salles wel degelijk om het 'On the Road' - gevoel op te roepen - kom achteraf trouwens niet klagen dat je geen plot hebt gezien: je kijkt niet naar 'On the Road' voor het verhaaltje, maar voor de uitbarstingen van wild puur leven, voor de in de fik staande emoties en voor de Gloed!. De fraai gefilmde Amerikaanse landschappen vibreren op je netvlies, en naar het einde toe laat Salles, tot in de laatste snik fideel aan de toon van het boek, een bitter gevoel van melancholie naar binnen gutsen - was de high van de Beats dan toch een fata morgana? De acteurs zaten voelbaar ín de vibe: Sam Riley vult de ondankbare rol van Sal Paradise - meer observator dan deelnemer - naar behoren in, Garrett Hedlund brandt als - om Kerouac maar eens te citeren - een Romeinse kaars in de nacht, en Kristen Stewart - smeulend, schroeiend, supersensueel - schudt haar 'Twilight'-verleden samen met haar kleren prachtig van zich af.
Abonneren op:
Posts (Atom)